در اين مورد شما گرفتار نوعى اشتباه در تلقى مفاهيمى چون هدايت، عنايت هاى امام عصر(ع) و امثال آن شده ايد. البته اين اشتباه را بسيارى از مردم مرتكب مى شوند و همين موجب خطاهاى بسيارى در انتظارات شان مى شود.
آنگاه برخى به خاطر نيافتن آنچه در سر پرورانده اند به گمراهى و بى اعتقادى كشيده مى شوند. برخى به تفسير غلط از يافته ها پرداخته و امور نامربوط را مطابق ذهنيات و توقعات خود تفسير مى نمايند. بعضى نيز بى توجه از كنار مسأله مى گذرند. شايان توجه اين است كه بايد تلقى درستى از هدايت و عنايات امام عصر(ع) داشت.
هدايت امرى نيست كه بتوان به طور كامل و در هر شرايطى مورد تجربه قرار داد. به عبارت ديگر ابزار تجربه ناتوان تر از آن است كه بتواند فراتر از روابط بين پديده هاى فيزيكى و مادى قدم نهد. امورى مانند هدايت و امدادهاى غيبى، هر چند در مواردى كاملاً مشهود و ملموس جلوه مى كند، ولى در آن موارد هم يك تجربه ساده نيست، و به همه موارد هم قابل سرايت نمى باشند. اين مسأله در بسيارى از مسائل دينى و متافيزيكى هست. مثلاً بارها و بارها شنيده ايم كه صدقه رفع بلا مى كند. ممكن است كسى بگويد من همه روزه صدقه مى دهم ولى هرگز رفع بلا را تجربه نكرده ام، بلكه برعكس بر اثر فلان حادثه پايم شكست.
در اينجا جواب روشن است كه دفع و رفع بلا تجربه پذير نيست، زيرا هيچكس نمى داند در طول شبانه روز چه اتفاقاتى زمينه رخ دادن داشته و صدقه آن را دفع نموده است. و يا حتى اگر به مصيبتى گرفتار آيد نمى تواند آن را ناقض حديث پيامبر(ص) بشمارد، زيرا چه بسا حادثه ناگوارترى در انتظار او بوده و صدقه آن را كاهش داده است.
هدايت نيز اقسام مختلفى دارد، در مثل هم اكنون شما نمى دانيد چه مرتبه اى از هدايت يا ضلالت در انتظارتان بوده و توسلات و خواسته هاى شما چه نقشى در تغيير آن مسأله ايفاء كرده است.
عنايت و هدايت امام عصر(ع) نيز اشكال مختلفى دارد. گاهى ممكن است با القاء به ذهن شما كه فلان كتاب را بخوانيد يا با فلان شخص يا مؤسسه تماس حاصل كنيد، زمينه هايى را براى رشد فكرى و ايمانى شما فراهم آورده باشند. اما آيا شما هرگز احساس خواهيد كرد كه اين مسأله با عنايت و هدايت آن حضرت صورت گرفته است؟
يا حتى اگر به شما گفته باشند كه با چهل هفته جمكران رفتن به ديدار آن حضرت نائل مى شويد، معلوم نيست كه چنين چيزى واقعاً تحقق نيافته باشد. يعنى ممكن است آن حضرت را ديده و نشناخته باشيد. البته اينكه آيا مى توان با چنين عملى موفق به زيارت ايشان شد يا نه مورد ترديد است و نص دينى استوارى در اين زمينه وجود ندارد.
بنابر اين چنان نيست كه شما فقدان عنايت و هدايت امام زمان(ع) را تجربه كرده باشيد، بلكه آنچه هست تجربه نكردن اين هدايت به جهت نقص ابزار تجربه است. انتظار تجربه پذيرى همه گزاره هاى دينى در واقع برآيند نگرشى آمپريستى (Amprisism) و پوزيتويستى (Positivism) است كه از منظر معرفت شناختى (#pistemologic) باطل و بى اساس است.
براي شناخت آقايمان امام زمان بايد چه اعمالي انجام دهيم؟ 